Ατλάντα: Η επιλόχεια κατάθλιψη δεν αφορά σε μια απλή παροδική φάση έντονης καταθλιπτικής συμπεριφοράς που περνούν νέες μητέρες, αλλά σε μια πολύ πιο σοβαρή κατάσταση, σύμφωνα με δήλωση στο CNN του Π.Απλμπαουμ, πρόεδρου της Αμερικανικής Ψυχιατρικής Εταιρείας.
Περίπου πριν από μισό αιώνα οι γιατροί άρχισαν να αναγνωρίζουν τις διάφορες μορφές της καταθλιπτικής συμπεριφοράς σε πολλές μητέρες μετά τον τοκετό και έγιναν προσπάθειες για τη νομική κατοχύρωση της λοχείας ως κατάστασης προσωρινής παράνοιας.
Οι φαινομενικά ανεξήγητες μεταβολές της διάθεσης, τα κλάματα και η ευερεθιστότητα που παρατηρούνται περίπου στο 70% των γυναικών μετά τη γέννα, δεν αφορούν σε αληθή κατάθλιψη και συνήθως δεν διαρκούν περισσότερο από δύο εβδομάδες.
Ωστόσο, περίπου 10-20% των νέων μητέρων εμφανίζει αληθή επιλόχεια κατάθλιψη, ενώ μία με δύο στις 1.000 λεχώνες και ψύχωση, η οποία μπορεί να περιλαμβάνει και ακουστικές ψευδαισθήσεις, εξηγεί ο Απλμπαουμ.
Και συμπληρώνει: "Οι γυναίκες ενδέχεται να ακούν φωνές που τις ωθούν να βλάψουν τους εαυτούς τους ή τα βρέφη τους, ή τους λένε ότι το μωρό τους είναι δαιμονισμένο και πρέπει να το σκοτώσουν για να εξοντώσουν το Σατανά! Όσες παρουσίασαν επιλόχεια κατάθλιψη έχουν 50% πιθανότητα να την εμφανίσουν εκ νέου σε επόμενη γέννα. Αν η καταθλιπτική συμπεριφορά συνδυάστηκε με ιδιαίτερα σοβαρά συμπτώματα, οι συγκεκριμένες ασθενείς ίσως θα έπρεπε να αποφύγουν να κάνουν άλλο παιδί".
Τα συμπτώματα της επιλόχειας συνδρομής μοιάζουν αρκετά με αυτά της συνήθους κατάθλιψης και, αν η πάσχουσα δεν είχε πρόσφατα γεννήσει, θα επρόκειτο για κλασική κατάθλιψη. Μια γυναίκα έχει κυκλοθυμική συμπεριφορά με έντονα καταθλιπτικά στοιχεία όταν η απελπισία της διαρκεί πάνω από 14 ημέρες ή ξεκινά ένα με δύο μήνες μετά τον τοκετό. Χαρακτηριστικά συμπτώματα είναι η απουσία ενδιαφέροντος για το νεογνό και για τις συνηθισμένες καθημερινές δραστηριότητες.
Ως θεραπευτική αντιμετώπιση συνιστάται η ψυχοθεραπεία, σε ατομικό ή ομαδικό πλαίσιο, σε συνδυασμό με τη χορήγηση αντικαταθλιπτικών, αν η μητέρα δεν θηλάζει, όπως δήλωσε ο Απλμπαουμ. Αν όμως, έχουν προηγηθεί ψυχωτικά επεισόδια, η φαρμακευτική αγωγή κρίνεται απολύτως απαραίτητη.
Υπάρχουν ισχυρές, αν και όχι καθοριστικές, ενδείξεις ότι η εν λόγω συνδρομή σχετίζεται άμεσα με τις ορμονικές μεταβολές που παρατηρούνται μετά τον τοκετό. Σε αυτές περιλαμβάνονται οι συναισθηματικές διακυμάνσεις που εμφανίζουν ορισμένες γυναίκες κατά τη διάρκεια των εμμηνορρυσιακών κύκλων και η συσχέτισή τους με τις ορμονικές μεταβολές και την κατάθλιψη.
Ιδιαίτερη σημασία γι' αυτές τις γυναίκες έχει η συμπαράσταση από το οικείο περιβάλλον τους και κυρίως από το σύζυγο, ο οποίος θα πρέπει να είναι πολύ προσεκτικός όταν παίρνει πρωτοβουλίες για πράγματα που πιστεύει ότι θα είναι ωφέλιμα για τη γυναίκα του. "Έχει μεγάλη σημασία να ρωτάτε πριν κάνετε οτιδήποτε. Ό,τι νομίζετε εσείς καλό, μπορεί να μην είναι αυτό που χρειάζεται η σύζυγός σας. Προσπαθήστε να συμμετάσχετε και εσείς στο πρόγραμμα ψυχοθεραπείας που παρακολουθεί η γυναίκα σας, αν θέλετε βέβαια να αντιληφθείτε τι ακριβώς συμβαίνει " συμβουλεύει τους συζύγους ο Κλάιμαν, διευθυντής του Κέντρου Λοχείας του Rosemont της Πενσιλβάνια.
Παρασκευή 3 Απριλίου 2009
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου